…demiş üstat Gurdjieff, daha çok şey demiş demesine de…minik minicik bir parçasını ucundan kıyısından anladıkça açılan katmanlardan akan o I’m…egosuz I’m! Gerçek Ben’e ait bir ses bir farkındalık bir anlayış bütünü…her şeyini, içini dışını, Egonu, kimliklerini, gelmiş geçmiş hayatlarını, atalarını…her bir şeyi kapsayan o sonsuz Varlık halin!
Kabulde kaldıkça genişleyen, başta kendini sonra Varoluşun en küçük zerresini kucaklayan eriten o saf all is well hali.
O biziz! Fazla arayışa gerek yok, içinde bulunduğun An’da kal sadece, dur, izle, fark et ne geliyor ne gidiyor zihninden bedenine… neler akıyor, nereler acıyor en çok, nereler dirençte nereler kabulde…onlar da Sensin…ayrı gayrı yok, reddetme, bak sadece, kabul et ve bırak…gidecekler gidecek açılan yere yenileri gelecek…onlar da sensin! Hayatın doğası bu, güven, bilinçli sevgiye sarıl, kabulde kal…fazla da anlam yükleme, her şey bir bakışta görülecek kadar yalın ve basit aslında. Sen de sadeleş, merkezinde kal, zihnindeki ıvır zıvıra fazla itibar etme…Sen tüm bunları kapsayacak kadar geniş bir Varlıksın, kendini fark et, kendini sev, şefkat ile sarıl sarmala, kendinden kendine şifalan…
Budur Yol’umuz..
Yoldayım, her halimle, devam ediyorum…
14.Ağustos.2018
